یخچال های نفتی، یکی از جالب‌ترین سیستم‌های تبرید قدیمی هستند که در دهه‌های گذشته به طور گسترده استفاده می‌شدند. این سیستم‌ها معمولاً در دستگاه‌های صنعتی و صنعتی خانگی استفاده می‌شوند برای حفظ و نگهداری مواد غذایی و دیگر اجسامی که نیاز به یخچال دارند.
یخچال نفتی در مقایسه با یخچال‌های برقی و کولرهای گازی که از فریون فشرده و کمپرسور برای کار خود استفاده می‌کنند، دارای قسمت‌های متحرک نیست.
این سیستم براساس آمونیاک کار می‌کند که یک ماده شیمیایی با قابلیت خنک شدن و تبرید است و آمونیاک به عنوان یک سیال تبرید در سیستم استفاده می‌شود و در فرآیند تبرید و سرمایش حرارت محیط را جذب می‌کند و سپس آن را به یخچال نفتی منتقل می‌کند تا مواد را سرد کند.
یخچال نفتی به طور کلی از قسمت‌های زیر تشکیل می‌شود:
1. کمپرس: قسمت تکاملی که با استفاده از جریان مداوم آمونیاک، آب مخلوط و هوای محیط، حجم آمونیاک را افزایش می‌دهد و فشار آن را کاهش می‌دهد.
2. کاندانسر: قسمتی که در آن آمونیاک گرمای خود را از دست می‌دهد و تبدیل به آمونیاک مایع شده و به یخچال منتقل می‌شود.
3. ترابین: قسمتی که پس از عبور آمونیاک در اینجا به سرعت راه‌اندازی شده و از طریق کمپرسور بازیابی می‌شود.
4. بهره‌برداری و رگها: رگهایی که به‌طور عمودی به عنوان مایع آب و حتی آمونیاک سرد کننده اصلی عمل می‌کنند.
5. انتقال حرارت: در سراسر یخچال آب و هوا به خوبی انتقال حرارت می‌کنند و تاثیرات آنها روی مواد درون یخچال به‌طور مستقیم تأثیر می‌گذارد.
یکی از مزایای کار با یخچال نفتی استفاده از ماده طبیعی و بی‌ضرر آمونیاک است و همچنین نیاز به قطعات متحرک کمتری همراه با هزینه‌های نگهداری و تعمیر کمتر یکی از دیگر مزایای این سیستم است.
با این حال استفاده از یخچال نفتی نیازمند دقت و آگاهی در مورد احتیاط‌ها و ایمنی است زیرا آمونیاک یک ماده شیمیایی است و احتمال وقوع حوادث به‌جای‌خواهد بود.
در نهایت یخچال نفتی به دلیل عملکرد آن که بدون قطعات متحرک است و اضافه به پایداری و امنیت آمونیاک و کارایی آن در تبرید و سرمایش همچنین قابلیت استفاده از انرژی‌های مختلف مانند بخار، برق، گاز و غیره، یکی از گزینه‌های جذاب برای حفظ و نگهداری مواد غذایی در تجارت و صنعت می‌باشد.
مزایا:
1. پایداری: یخچال نفتی با عدم وجود قطعات متحرک به مراتب پایدارتر از یخچال‌های برقی و کولرهای گازی است و عدم وجود قطعات متحرک به معنی کاهش خرابی ها و نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر است.
2. امنیت: آمونیاک ماده شیمیایی است که در یخچال نفتی استفاده می‌شود و با این حال با رعایت مقررات ایمنی مناسب، می‌توان به‌طور ایمن با آن کار کرد و برای افرادی که در محیط‌های صنعتی کار می‌کنند، آشنا با احتیاط‌ها و رعایت نکات ایمنی مربوط به آمونیاک ضروری است.
3. کارایی: یخچال نفتی به عنوان یک سیستم تبرید، دارای کارایی بالاست و با استفاده از آمونیاک برای خنک کردن مواد، سرمایش بهبود یافته و حفظ مواد غذایی و دیگر اجسام به راحتی انجام می‌شود.
4. انعطاف‌پذیری انرژی: یخچال نفتی قابلیت استفاده از انرژی‌های مختلفی را دارد از جمله بخار، برق، گاز و غیره و این ویژگی می‌تواند مزیت مهمی برای کسب و کارها باشد و اجازه می‌دهد تا در محیط‌های مختلف و در نواحی پراکنده استفاده شود.
1. مساحت نیازمند: یخچال نفتی به دلیل این‌که در مقایسه با سیستم‌های برقی و گازی قطعات متحرک کمتری دارد، به مساحت بیشتری نیاز دارد تا حجم لازم برای نگهداری مواد غذایی را فراهم کند و این امر می‌تواند در مکان‌های محدود و قدرتمندی که فضای اضافی ندارند به چالش کشیده شود.
2. هزینه‌های نگهداری و تعمیرات: اگرچه یخچال نفتی نسبت به یخچال‌های برقی و کولرهای گازی نیاز به تعمیر کمتری دارد اما هزینه‌های نگهداری و تعمیر آنها نیز باید مد نظر قرار گیرد.
به دلیل ویژگی‌های خاص این سیستم افرادی با تجربه و آشنایی کافی با یخچال نفتی نیاز است تا از عملکرد صحیح این سیستم اطمینان حاصل کنند.
3. پیچیدگی کارکرد: یخچال نفتی برای برخی از افراد پیچیدگی هایی در مورد کارکرد و نگهداری خود دارد و این سیستم به خصوص برای کسانی که به خوبی با سیستم های الکتریکی آشنا هستند قابل یادگیری است.
همانطور که می‌توان دید یخچال نفتی یک سیستم تبرید منحصر به فرد و جالب است که در طول دهه ها استفاده می‌شود و با توجه به مزایا و معایب آن، بسته به شرایط و نیازهای شما ممکن است یخچال نفتی یک انتخاب مناسب برای شما باشد.
