۱. مهندس شعبانی با نمایندگان عمان و تونس + نشست B2B تاجران پروموشن ۹ و بالاتر با نمایندگان خارجی
جلسه مهندس شعبانی با نمایندگان عمان و تونس و بازدید از دفاتر آراد برندینگ
#پروموشن: نشست B2B نمایندگان عمان، ترکیه و تونس با تاجران پروموشن ۹ و بالاتر
پروموشن چیست؟
پروموشن قراردادیست بین آراد و تاجرانش که در ازای آن تلاش های سازنده ای از سمت کارمندان آراد برای سرعت رشد تاجران صورت می پذیرد.
پروموشن ها - ۱ تا ۱۲ - مانند ستاره هتل ها عدد اعتبار سازمانی تاجر را مشخص می کند.
خدمات هر یک از پروموشن ها را از اینجا ببینید.
افزایش پروموشن
از دو راه می توانید پروموشن خود را افزایش دهید:
۱. بنگاه تجاری که در توضیحش عدد پروموشن نوشته شده است اجازه عقد قرارداد با تاجران را دارد مشروط بر آنکه واریزی ها به حساب آراد باشد.
۲. از راه درگاه پرداخت اینترنتی اقدام نمایید که بعد از واریزی، کارمندان ما با شما تماس گرفته و خدمت رسانی را آغاز می نمایند.
۲. فیلم دیدن، تفریح اصلی فقیران است یا ثروتمندان؟
یاران رسانه آراد برندینگ
کمیته انتشار جهت آگاه سازی تجاری مردم ایران t.me/AradRelease
فیلم هایی که ظرفیت رسانه ای دارند معرفی کنید. t.me/Aradmedia
تمایل به فرهنگ سازی تجارت دارید اینجا عضو شوید. t.me/Aradmedia_e
۳. #همه_بخوانند: به زودی بدتر از این می شود اگر ایران تجارت را جدی نگیرد.
روزهای ابتدایی ماه ربیع را پشت سر می گذاریم.
جوانترها این ماجرایی که می خواهم تعریف کنم را در دنیا نبودند و یا اگر بودند کوچولو بودند و یادشان نمی آید اما بزرگترهای جمع باید یادشان بیاید دهه ۶۰ و ۷۰ شهادت امام رضا که روز آخر ماه صفر است تمام می شد از فردای آن روز عروسی بود پشت عروسی.
انگار پسرها و دخترها شبیه تشنگانی که به آب رسیده اند و دو ماه کامل به حرمت محرم و صفر امام حسین علیه السلام صبوری کرده بودند با ولعی هر چه تمام تر به وصال یکدیگر در می آمدند.
صدای بوق و هلهله و کف و سوت محله ها را پر می کرد.
بعدها هم که عروسی ها در تالارها برگزار شد چنان شلوغی و ترافیکی بعد از محرم و صفر بود که جای خالی در تالاری پیدا نمی شد و باید از چندین ماه قبلتر نوبت می گرفتی.
عده ای هم بودند که به حرمت حضرت محسن علیه السلام و امام عسکری سلام الله علیه تا هشت ربیع صبر می کردند.
۹ ربیع که می شد سرور ایران بود و شادی عروسی ها.
دیگر این پایکوبی ها و شادی ها ادامه داشت تا در روز ولادت ختم الانبیا ۱۷ ربیع به اوج خود می رسید.
امسال چه خبر بود؟
جمعیت که بیشتر از قبل است.
پسر و دخترهای مجرد که آمارشان بیشتر از دوران ماست.
ما که امسال ربیع الاول شادی ندیدیم به آن معنا.
جز چند عروسی ساده که آدم می ماند واقعا اسم عروسی بر رویش بگذارد یا نه؟
خاطرم هست که ناهار عروسی و همینطور شب قبلش گوشت گوسفند می دادند و اینقدر می خوردیم که نای نفس کشیدن نداشتیم.
بماند که چند گوسفند هم قربانی می شد که جوان های فامیل آن را به سنت محلی می قاپیدند و پشت نیسانی یا وانتی می ربودند و در محافل مردانه مخفیانه ای به نیش می کشیدند.
ما هم در برخی از این دزدیدن ها بودیم خدا از ما بگذرد. 😁
کجاست آن عروسی ها؟
واقعا شما امسال چیزی دیدید که ما ندیدیم؟
فقر همچون لکه ننگی بر دامانمان نشسته و دردناک اینکه عین خیالمان نیست.
همه فهمیدیم که راه نجات تجارت است اما می گوییم سخت است و نمی مانیم.
واقعا این لکه های ننگ سخت نیست؟
سال به سال هم بدتر می شود.
اگر ایران تجارت را جدی نگیرد خدا آن روز را نیاورد.
به زودی کار به جایی می رسد که انسان باغیرت از شرم و خجالت دق می کند و انسان بی غیرت برای گذر معاشش باید به چیزهایی تن دهد که نمی پسندد.