درباره ی معایب و مزایای ظروف یک بار مصرف کم و بیش همه می دانیم اما یک سری اظهارات ضد و نقیض در مورد آنها و سکوت مسئولین وزارت بهداشت نه تنها باعث آسودگی خاطر مصرف کننده نیست بلکه باعث نگرانی های بزرگی نسبت به این مساله است.
در حالی که در تمام دنیا برای عوض کردن الگوی مصرف مردم از ظروف پلاستیکی به ظروف گیاهی برنامه ریزی می کنند و این ظروف را با فرهنگ سازی آن جایگزین ظروف پلاستیکی می کنند اما در کشور ما این مساله به گونه ای متفاوت است.
مصرف ظروف پلاستیکی و ظروف آلومینیوم برخلاف کشورهای دیگر در حال افزایش است، رئیس اتحادیه ی تولیدکنندگان و فروشندگان این گونه محصولات در آستانه ی محرم که این ظروف مصرفش چندین برابر می شود اعلام کرده است که گرایش مردم به استفاده از لیوان های کاغذی به دلیل کم خطر بودن این ظروف در مهمانی ها و مجالس بیش تر شده است.
رییس این اتحادیه در مورد خطرناک بودن این ظروف گیاهی اعلام کرده است که با وجود این که این مساله رابا وزیر بهداشت و هم چنین سازمان استاندارد در میان گذاشته است ولی هنوز هیچ اقدامی در رابطه با این مساله نشده است همچنین ایشان افزوده اند که استفاده از ظروف کاغذی را بر اساس مستندات موجود رد می کنم و در صورتی استفاده از آن مجاز است که طبق استانداردهای کشور های خارجی باشند و ایشان همچنین ادامه دادند که در لا یه ی اول لیوان کاغذی نیز پلیمر استفاده می شود که ماده ای سرطان زاست و در مناطق شرجی به دلیل وجود رطوبت در مدت زمان بین ۳ تا ۴ روز به دلیل ناخالصی های موجود در این گونه ظروف باعث می شود کپک بزند.
همچنین، آلوده بودن آن به نوعی سم و انگل و رعایت نکردن اصول استاندارد های سم‌زدایی دلایل مهم بر مضر بودن و خطرناک بودن این ظروف است ایشان اشاره کردند که حجم تولیدظروف پلاستیکی یک بار مصرف ۴ برار ظروف کاغذی و ظروف توسکا است ولی خطرات آن به اندازه ای است که لازم است به مسئولین کشور هشدار داده شود.
تلاش های برخی از مسئولین برای تعطیلی کامل این تولیدی ها ناکام می ماند چون از طرف برخی از دستگاه های دولتی وبه خصوص شهرداری ها مورد حمایت قرار می گیرند و چند سالی است که با وجود هشدار ها و تذکرات که به صورت مکتوب و شفاهی ارسال شده است ولی هنوز اقدامی صورت نگرفته تا جایی که حتی شهرداری ها دستور داده اند که از لیوان های کاغذی در همه ی ادارات دولتی استفاده بشود و این به معنی حمایت از تولید کنند گان محصولات غیر استاندارد و به خطر افتادن سلامت جامعه.
