اسب ترکمن اصیل به گونه ای از اسب با نزاد خالص ترکمن کفته می شود که زیستگاه آن منظقه ترکمن صحرا ترکمنستان می باشد و این اسب دارای ویژگیهای منحصر به فردی از جمله قد بلند است و از دیگر ویژگی های اسب ترکمن به قدمهای محکم با داشتن مفاصل مستحکم قوی می توان اشاره کرد که وزن خود را به راحتی تحمل می کند.
قدرت و استحکام نژاد ترکمن به قدری بالاست که برای حرکات سنگین ورزشی و اسب سواری از آن استفاده می شود و قد این اسب چیزی برابر ۱۵0 تا ۱۶۰ سانتی متر است و از نظر رنگ و ظاهری بسیار متناسب است و اسب ترکمن عرض مناسبی برای سوارکاری دارد و بسیار خوش رکاب می باشد همچنین اندام کشیده سر و گردن زیبا و دم باریکی دارد.
اسب های ترکمن در برابر شرایط جوی و آب و هوایی سخت بسیار مقاوم هستند به گونه ای که سال ها در مناطق آمریکای شمالی و روسیه و ترکمنستان و دشتهای وسیع به زندگی خود مشغول بوده اند و بعدها این نژاد از اسب ها توسط انسان ها اهلی شدند و مورد استفاده قرار گرفتند و اسب ترکمن اصیل با پوست چرمی و براق و یال های کوتاه در مقابل دیگر نژادهای اسب بسیار زیبا جلوه می کند و کاملا قابل تشخیص می باشد.
پاهای این اسب ها در مقایسه با نمونه های مشابه خود کشیدگی بیشتری دارد به طوری که در زیر شکم خود پاهای عضلانی کشیده با زاویه خاصی متصل شده است که در روند حرکتی حیوان بسیار تاثیرگذار است و شماتیک بدن اسب ترکمن به این شکل است که در هنگام گام برداشتن با قدم های هماهنگ و بلند خود شکمش به سمت داخل کشیده تر می شود و سرعت و شتاب اسب در هنگام دویدن بالا می رود و برای همین منظور از اسب ترکمن در مسابقات ورزشی و سرعتی استفاده می کنند.
اسب ترکمن قد بلند
با بررسی تاریخ و آثار جنگها و مقبره های به جا مانده از شاهان در زمان گذشته مشخص است که از اسب ترکمن قد بلند برای جنگهای خود استفاده می کردند و جالب است بدانید در زمان 3 تا 4 هزار سال قبل از میلاد مسیح اولین بار در آسیای مرکزی انسانها از گوشت و شیر اسب برای تغذیه و گذراندن زندگی خود استفاده می کردند.
اما بعدها با گذشت زمان و پیشرفت انسانها و گسترش زندگی جمعی از اسبها برای حمل بار نیز استفاده شد و توانستند از این نمونه های وحشی اسبهایی رام شده را در اختیار خود درآورده و استفاده های بهتری را از این نژادها داشته باشند.
امروزه از نژادهای اسب ترکمن فقط تعداد اندکی اسب اصیل باقی مانده که معروف ترین آنها به نژاد اسب آخال می باشد و در برخی کشورهای غربی رشته اسب سواری مورد استقبال و محبوبیت بسیاری از افراد می باشد و مبالغ هنگفتی برای این رشته ورزشی صرف می شود و از این رو افراد زیادی برای سرمایه گذاری و خرید اسبهای اصیل نژاد دار وقت و هزینه خود را خرج می نمایند.
اسب ترکمن اصیل
متاسفانه امروزه تعداد اسب های ترکمن با نژاد خالص بسیار کم شده است و تعداد اندکی از اسب های ترکمن خالص ایرانی در مناطق خراسان شمالی می تواند یافت گردد اما برخی نیز به صورت اندک و پراکنده در سراسر ایران در کشورهای اصفهان همدان تهران شیراز نگهداری می شود.
به دلیل محبوبیت و برای جلوگیری از انقراض این نژاد در مراکز تخصصی ژنتیک از سالهای دورتر افرادی مشغول به کار شدند که بتوانند ژنهای مرغوب این حیوان را ذخیره سازی نمایند تا در شرایط لزوم و به محض احساس خطر از انقراض اقدامات لازم را به عمل آورند.
در این مراکز با فریز کردن اسپرمهای قوی از گونه های نر و ماده می توانند به محض احساس نیاز از ترکیب و لقاح مصنوعی و کاشت جنین حیوان در رحم اسب استفاده نمایند و برای حفظ حیات گونه های اصیل اقدامات لازم به عمل آید.
اسب ترکمن خوشگل
از خصوصیات بارز ظاهری اسب ترکمن خوشگل به صورت کشیده و استخوانی چشمهای براق و برجسته موهای کوتاه نازک و خوش فرم بر روی سر اشاره داشت و کاکلهای کم پشت اسب ترکمن بر روی گردنی بسیار ظریف است که اندازه آن نسبت به تنه معمولی است؛ اما عضلات قوی تری دارد و از دیگر ویژگیهای ظاهری می توان به اندامهای حرکتی اسب اشاره کرد.
اسکلت بندی اسب ترکمن در زاویه مناسب با شکم لاغر دیده میشود و هیبت بسیار زیبایی را به آن می بخشد. و در قسمت زیری اسب نیز شکمی کاملا تخت و اسکلت عضلانی نمایان می باشد و از دیگر ویژگیهای پوست و موی اسب حالت ابریشمی و درخشندگی خاص آن می باشد.
اتصال دم هم در نژاد ترکمن نسبت به دیگر قسمتها بالاتر است و در هنگام راه رفتن آزاد و رها می باشد و اسبهای ترکمن در رنگهای سفید و خاکستری و قهوه ای موجود هستند.
برای دیدن نمونه های اسب ترکمن زیبا می توانید از طریق سایت اقدام نمایید و با دیدن این نژاد با ارزش برای خرید اسب اصیل و زیبا اقدام کنید و حتما در هنگام خرید با مشاوران مطمئن و کاربلد مشورت نمایید تا برای تشخیص و انتخاب اسب اصیل مناسب دچار مشکل نشوید و کارشناسان ما آماده مشاوره دادن در زمینه خرید انواع اسب اصیل با توجه به نیاز و توان مالی شما عزیزان هستند.
