|
تجارت، مسیر رشد و ثروت |
مدیریت کلاسیک و نئوکلاسیک
نظریه کلاسیک و نئوکلاسیک برای مدیریت کسب و کار کارایی دارند ما را همراهی کنید تا این دو نظریه را به شما معرفی کرده و آن ها را با هم مقایسه کنیم.
معرفی نظریه کلاسیک
تئوری کلاسیک در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مطرح شد، زمانی که شرکت ها بیشتر بر تولید در مقیاس بزرگ متمرکز بودند و می خواستند بهره وری و کارایی عملیات را بهبود بخشند.
این نظریه دیگر چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد و کارایی ندارد علاوه بر این، نظریه نئوکلاسیک اصلاحی از نظریه کلاسیک است.
نظریه کلاسیک مدیریت بر این فرض استوار است که کارگران برای رفع نیازهای فیزیکی و اقتصادی خود کار می کنند.
این نظریه به رضایت شغلی و سایر نیازهای اجتماعی توجه نمی کند، با این حال بر تخصص کار، رهبری متمرکز و تصمیم گیری و حداکثر کردن سود تأکید دارد.
نظریه مدیریت کلاسیک تا حدودی از مدل رهبری مستبد پیروی می کند و آن را بخش مرکزی سیستم مدیریت می داند.
در این نظریه یک رهبر واحد تصمیم می گیرد و برای مسائل مختلف باید چه اقداماتی انجام دهید، این فرآیند در مقایسه با تصمیم گیری و اجرا تیمی سریع تر است.
تئوری کلاسیک مدیریت ساختار شفاف مدیریت، شناسایی روشن نقش ها، مسئولیت های کارکنان و تقسیم کار برای افزایش بهره وری را ترسیم می کند.
انتظار از کارمندان برای کار مانند ماشین ها و نادیده گرفتن رضایت شغلی کارکنان از کاستی های اصلی این نظریه است.
معرفی نظریه نئوکلاسیک
نظریه نئوکلاسیک اصلاح و بهبود تئوری مدیریت کلاسیک است، بر همین اساس می توان گفت نسبت به نظریه کلاسیک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
تئوری مدیریت نئوکلاسیک رفتار انسان را از نظر عملکرد سازمانی توصیف می کند و تعیین خواهد کرد که در محیط کار باید چگونه رفتار کنید.
این نظریه به نیازهای انسانی مانند رضایت شغلی و سایر نیازهای اجتماعی اولویت بیشتری می دهد.
این نظریه به پیشرفت و توسعه تجارت نیز توجه دارد و استفاده از آن می تواند به شما کمک کند تا با مدیریت صحیح منجر به پیشرفت تجارت خود شوید.
تفاوت مدیریت کلاسیک و نئوکلاسیک
تفاوت آشکاری بین نظریه کلاسیک و نئوکلاسیک از نظر ویژگی هایی مانند ساختار سازمانی، استراتژی ها، ملاحظات، سیستم های پاداش و... وجود دارد.
نظریه کلاسیک دارای ساختار سازمانی سلسله مراتبی با لایه های مدیریتی است، یک فرد مجرد، معمولا مالک، تمام تصمیمات را می گیرد.
نظریه نئوکلاسیک دارای ساختار سازمانی مسطح و بدون لایه های مدیریتی بوده که تصمیم گیری و اجرا معمولاً توسط تیم صورت می گیرد.
در آخر تفاوت اصلی بین نظریه کلاسیک و نئوکلاسیک این است که نظریه کلاسیک فرض می کند که رضایت کارکنان فقط بر اساس نیازهای فیزیکی و اقتصادی است.
نظریه نئوکلاسیک نه تنها نیازهای فیزیکی و اقتصادی، بلکه رضایت شغلی و سایر نیازهای اجتماعی را نیز در نظر می گیرد.