قوانین مدیریت زمان
گاهی اولویت بندی های نادرست موجب بازماندن از اهداف خواهند شد و گاهی کمبود زمان.
به هر نحو برای اینکه بتوان در انجام کارها موفق بود باید به مدیریت زمان پرداخت تا بتوان به شکلی موثرتر به سازمان دهی فعالیت های روزمره مبادرت کرد.
در واقع فراگیری همین مهارت می تواند موجب تمایز یک انسان معمولی با یک انسان موفق شود و از او یک مدیری حاذق و مسلط بسازد.
حتما در اطرافیان خود اشخاصی را می شناسید که با وجود مشغله فراوان باز هم به صورت مسلط به همه امور می پردازند اما اشخاص کم کاری نیز وجود دارند که باز هم قادر به انجام اندک کارهای خود نیستند.
عاملی که موجب تفکیک این دو گروه می شود، مسئله مدیریت زمان است که می توان با پیروی از آن به اهداف نزدیک تر شد.
از لازمه های مدیریت صحیح زمان، برنامه ریزی اصولی و هدف گذاری است که به وسیله آن ها بتوان اولویت بندی ها را به شکل درستی پایه ریزی کرد.
امروزه مشکل نداشتن زمان به دغدغه بزرگی در بین مردم تبدیل شده است و عبارت «وقت ندارم» یکی از رایج ترین اصطلاحاتی است که هر روزه می شنویم.
پی ریزی روش های کارآمدتر و سریع تر موجب حل این معضل می شود که در نهایت می تواند باعث رشد فردی شود.
امروزه هر شخصی که رویکردی هدفمند را به نحوی انتخاب کند که بتواند با تلاش کمتر، کارها را سریع تر انجام دهد، در واقع در مدیریت زمان خود موفق عمل نموده است.
فرض کنید که در یک فرصت مشخص چهار کار را باید انجام دهید، صبحانه بخورید، برای بیرون رفتن آماده شوید، ایمیل های خود را چک کنید و با وسیله نقلیه عمومی به محل کار بروید.
اگر چک کردن ایمیل ها و پاسخگویی به آن ها را در تاکسی یا اتوبوس انجام دهید، قاعدتا مدیریت زمان را انجام داده اید.
یعنی از زمانی که باید برای انجام آن اختصاص می دادید، هنگام سپری شدن زمان برای کار دیگر بهره گرفته اید و بخشی از زمان را حفظ کرده اید.
به همین سادگی می توان بخش زیادی از زمان را هنگام امور جاری روزانه حفظ نمود و به کارهای دیگر پرداخت.
یکی از راهکارهای مفید جهت مدیریت زمان، ایجاد محدودیت زمانی برای انجام کارهاست.
به طور مثال اگر یک ساعت زمان را برای خرید پوشاک در نظر گرفته اید، به همان میزان پایبند باشید و وقت خود را برای بازدیدهای بیهوده از مغازه های تکراری دیگر هدر ندهید.
