صادرات میگو گونهای از سخت پوستان آبزی است که در بیشتر آبهای جهان اعم از آب شور و آب شیرین یافت میشود. میگو یک منبع غذایی می باشد و توسط انسانها استفاده میشود.
در ایران میگوهای خوراکی آب شور در دریای عمان و خلیج فارس زندگی می کنند. این حیوان، کف زی است و به همین دلیل در نواحی کم عمق یافت می شود.
دو نوع میگو وجود دارد: میگوی دریایی که در دریا رشد می کند.
میگوی پرورشی که در سواحل خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از آب دریا که توسط کانال به سمت مزارع هدایت شده، و مستقیما در محیط طبیعی دریا پرورش داده می شود.
صادرات میگو و ماهی و سایر فرآوردهای دریایی از جمله صنایع سود آور در جهان محسوب می شود. صنعت ماهیگری و پرورش و تولید میگو منبع درآمدی و تجارت پرسودی برای کشورها محسوب می شود.
بیشترین صادرات میگو و ماهی به کدام کشورها است؟
بیشترین صادارت ماهی و میگو به عراق، مصر، امارات متحده عربی، چین، روسیه، آلمان، بلژیک، اسپانیا، انگلیس است صادرات ۶۵ درصد میگوی تولیدی به جنوب شرقی آسیا، امارات، روسیه، اتحادیه اروپا، ویتنام، چین، لبنان و کانادا است.
از عوامل افزایش تولید میگو: افزایش سطح زیر کشت،استفاده از شبکه های هوادهی و غذا دهی خودکار از عوامل افزایش است. که این عامل خود باعث افزایش صادرات میگو شده است.
خواص میگو
میگو همانند سایر خوراکهای دریایی سرشار از کلسیم، ید، و پروتئین است. میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا۳ است که مصرف آن به کنترل فشارخون کمک میکند.
یکی از موادمعدنیای که در میگو به میزان بسیار یافت میشود، سلنیوم است که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.
امگا۳ فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث جلو گیری از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی می شود.
میگو منبع پروتئین و کلسترول خوب است برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی شود.
مناطق جنوبی ایران به ویژه سواحل خلیج فارس و دریای عمان تا بخش مرکزی (استان کرمان) استعداد پرورش میگو را دارد. میگوی ایران در بازارهای جهانی هواداران بسیاری دارد.