سرمایه اجتماعی چیزی است که به نفع همه مردم است و اگر کشوری وضعیت خوبی دارد، به دلیل سرمایه اجتماعی بالای آن است. اما چه چیزی این سرمایه اجتماعی را تعریف می‌کند؟
دوستی این داستان را تعریف کرد که: پسرم در دانشگاهی در کانادا درس می‌خواند و باید مسافت زیادی را تا محل خوابگاهش پیاده می‌رفت تا هزینه زیادی برای رفت‌وآمد نپردازد.
او می‌گفت: با وجود اینکه من ایرانی بودم و از من خوششان نمی‌آمد و درکل، احساس خوبی نسبت به ما ایرانی‌ها نداشتند، یکی از استادان دانشگاه هماهنگ کرد که من بتوانم با سرویس کارکنان برگردم.
به او گفتم: من که به شما منفعتی نرسانده‌ام، چرا شما این کار را برای من کردید؟ او گفت: پسر من هم در دانشگاه دیگری در یک شهر دوردست درس می‌خواند، اگر من این کار را بکنم، استاد دیگری هم این کار را برای پسر من انجام می‌دهد.
تفکر بزرگ
تفکرات ما در اینکه چگونه کاری را انجام می‌دهیم، تأثیر دارد؛ بنابراین اگر در این فکر باشیم که فقط خودمان را ببینیم، با این تفکر که یک جامعه بزرگ را ببینیم، نتیجه بسیار متفاوتی خواهد داشت.
اگر وقتی شما در خیابان راه می‌روید و پایتان به سنگ یا آجری می‌خورد، آن را بردارید و کنار بگذارید، همه مردم از کار شما نفع می‌برند. چون شما نگفتید: پای من که به این سنگ خورد و در چاله افتادم، بگذار پای شخص دیگری هم به این سنگ بخورد و در چاله بیفتد!
مهم این است که انسان در رفتار و دیدگاه فکری خود به‌گونه‌ای باشد که کار درست را انجام بدهد و فقط به دنبال نتیجه نهایی نباشد. اما اگر دیدگاهش این باشد که فقط زمان حال را ببیند، می‌گوید: پای من به این سنگ خورد و شکست، پس باید پای نفر بعدی هم بشکند، تا دل من خنک بشود و احساس خوبی پیدا کنم!
از بین کسانی که در جمع آرادی‌ها هستند، ممکن است دو یا سه نفر محصول یکسانی داشته باشند. اگر این سه نفر با هم در کاری متحد شوند، بیشتر از همه کسانی که در این بازار فعال‌اند، سود می‌کنند. اما اگر متحد نشوند و با یکدیگر تفرقه داشته باشند، هر سه نفر ضرر می‌کنند.
