رابطه برندسازی و تبلیغات

رابطه برندسازی و تبلیغات بسیار تنگاتنگ و پیچیده و مرتبط است . برای اینگه یک برند خوب خلق کرده باشیم باید به اندازه کافی تبلیغات در مورد آن محصول انجام شود . چرا روزنامه نگاری برند را می‌توان از بازاریابی محتوا جدا دانست؟ در یک بیان ساده می‌توان گفت که تفاوت این دو در هدف‌شان است. هدف از روزنامه نگاری برند گزارش حقایق است بدون هیچ گونه تعصبی، در حالی که هدف از بازاریابی محتوا جلب توجه و رضایت مشتری‌های یک برند است. توجه به همین تفاوت کلیدی بین این دو مفهوم بسیار ضروری و مهم است. روزنامه نگاری که برای یک برند به تبلیغ می‌پردازد یک روزنامه نگار برند نیست، بازاریاب محتوایی هم که هدفش تبلیغ برند نباشد بازاریاب محتوا نیست. این را مدیران برندها باید به خوبی بدانند چون ممکن است از یک روزنامه نگار توقع داشته باشند که وظایف یک بازاریاب محتوا را انجام دهد و یا از یک بازاریاب محتوا توقع داشته باشند که مثل یک روزنامه نگار برند کار کند. به عنوان مثال وقتی یک روزنامه نگار برند زندگی یکی از کارمندان آن برند را به طور کاملا واقعی و بی طرف به تصویر می‌کشد، اصلا سعی ندارد که مخاطبان خود را راضی کند که از محصولات آن برند استفاده کنند یا از آن برند طرفداری کنند. هدف او این است که حقایق موجود در یک برند را به دیگران نشان دهد. این در حالی است که بازاریاب محتوا سعی دارد محتوایی تولید کند که مخاطب را به دنبال کردن و استفاده از محصولات آن برند جذب کند. کدام بهتر است؟ روزنامه نگاری برند یا بازاریابی محتوا؟ با اینکه بسیاری بر این عقیده‌اند که روزنامه نگاری برند نسخه غیر مستقیم بازاریابی محتوا هست و همان بازاریابی محتوا برای یک برند کفایت می‌کند، ولی از نظر من هر دو برای یک برند ضروری هستند چون هر کدام از این دو نتایج متفاوتی را به وجود می‌آورند که همگی برای یک برند واجب می‌باشند. برندهایی که از روزنامه نگاری برند استفاده می‌کنند با مشتری‌ها و مخاطبان خود رو راست هستند و با اینکه محتوای خوب و جالبی را با مخاطبان خود به اشتراک می‌گذارند، نشان می‌دهند که برای‌شان مهم نیست اگر یکی از مخاطبان‌شان با خواندن محتوایی که از طریق روزنامه نگاری برند تولید شده تبدیل به یکی از مشتری‌های‌شان شد. از این نظر برای برند همان رو راست بودن مهم است و جلب مشتری را به بازاریابان محتوای برند می‌سپارند.