بانک جامع اطلاعات مشتریان
سوال مورد بحث در این مطلب اینست که چرا باید یک باید یک بانک جامع اطلاعاتی از مشتریان خود درست کنیم؟
اگر در عرصه تجارت و خرید و فروش ( حال فرق نمی کند در چه حوزه ای ) وارد شوید درک می کنید که برای جذب هر مشتری می بایست بهایی را بپردازید حال ممکن است این بها مادی و یا معنوی باشد بهای مادی عمدتا همان هزینه ای است که صرف تبلیغات و بازاریابی برای فروش آن محصول می کنید و بهای معنوی انرژی و وقتی است که برای ایجاد اعتماد در مشتری برای خرید از شما می پردازید.
اگر این هزینه ها را بر تعداد فروش خود تقسیم کنیم در می یابیم که برای فروش هر ۱ عدد از محصولمان یک سرانه ای هزینه کردیم.
نهایتا لذت در تجارت این است که یک مشتری که ما قبلتر برای جذب کردنش هزینه های اولیه را پرداخته ایم برای بار دوم و سوم و n ام از ما خرید نماید. مطمئنا در دفعات بعدی نیاز چندانی به اعتمادسازی و هزینه های تبلیغاتی و غیره برای این شخص نداریم.
در قدیمتر ها اینکه مشتری یک باره بیاید و بار دوم و چندم از ما خرید کند راحت اتفاق می افتاد چرا که در حوزه های کاری رقابت چندان وجود نداشت اما امروز به دلیل اینکه عمده حوزه های کاری در بازار و تجارت اشباع شده است دیگر مانند قبل نیست.
اگر یادتان باشد چند سال قبل ( شاید حدود ۱۰ سال ) همه از کارمندی می نالیدند و می گفتند بازار خوب است اما امروز همان بازاری ها فرزندانشان را توصیه به کارمند شدن می کنند چرا که می دانند پول کارمندی یک پول با ثبات است.
سر هر ماه فلان حقوق را داری و استرس و دغدغه نداری.
اجازه دهید از طریق دیگری نیز مثالی بزنم.
در قدیمترها یک پارچه فروش در سال اول به طور مثال ۱۰۰ مشتری پیدا می کرد و در سال دوم نیز ۱۰۰ مشتری دیگر و حدود در سال سوم هم همین طور. درصد بالایی از مشتریان سال قبل به سال بعد می پیوستند یعنی در سال سوم حدود ۲۹۰ مشتری داشت و این موضوع همین طور بالا می رفت اما امروز چطور است. سال اول ۱۰۰ مشتری پیدا می کند و سال دوم ۱۰۰ مشتری و سال سوم ۱۰۰ مشتری ( البته همین را هم عرض کنم که اینگونه نیست و الان نسبت به گذشته کمتر شده است. ) اما مشتری سال اول برای سال دوم نمی ماند و این شخص در پایان سال سوم همان ۱۰۰ مشتری را دارد و عملا هر سال درجا می زند.
از پدرانتان این سوال را بپرسید : پدر عزیزم، اگر همین میزان تلاش و کاری که شما امروز انجام می دهی ۲۰ سال پیش انجام می دادی وضعیت مالیت چگونه بود؟
به طور قطع خدمتتان عرض می کنم بالای ۹۵ درصد می گویند پادشاهی بود. ما قدیم کار نمی کردیم. اگر کار قدیم رو من الان می کردم وضعمونه خیلی بهتر بود.
می دانید چرا این اتفاق افتاده است : چون بازاری ها و تجار سنتی چیزی از مدیریت ارتباط با مشتری نمی دانند.
چون در گذشته مشتری زیاد داته اند حواسشان به این نبوده که باید مشتری را تکریم کنند. حتما دیده اید وقتی سر مغازه داری شلوغ می شود با تکبر پاسخ مشتریان را می دهد و بعضا بد برخورد می کند و وقتی بی پول می شود التماس می کند تا به مغازه اش بروید و خرید کنید.
شاید اگر بگویم ۹۹ درصد بازاری ها وتجار قدیم چیزی از مدیریت ارتباط با مشتری نمی دانند مبالغه نکردم.
پس اگر ما می خواهیم به درد آنها گرفتار نیاییم باید مشتریان خود را مدیریت کنیم.
حال سوال : وقتی ما بانک اطلاعاتی از مشتریان خود نداشته باشیم چگونه می توانیم مدیریت ارتباط با مشتری را رعایت کنیم.
مگر می شود با به خاطر سپردن اسامی مشتریان در مغز یا ثبت بر روی کاغذ مشتریان را مدیریت کرد.
یک مثال خیلی ساده : ما هر روز برای آرادی ها اس ام اس و ایمیل می فرستیم. اگر اسامی شما در بانک های اطلاعاتی ما نباشد امکان ارسال اس ام اس و ایمیل برای این جمعیت بالا وجود دارد؟
مسلما خیر.
شاید شما بگویید ما تعداد مشتریانمان کم است. در پاسخ فقط یک جمله : وقتی نگاهت همین باشد که کم می مانی یقین بدان که رشد نمی کنی اما اگر نگاهت این باشد که این مشتریانت روزی هزاران برابر باشد از همین امروز به فکر میفتی که بانک اطلاعاتی داشته باشی. اطلاعات مشتریان به مرور زمان بدست می آید. اگر با خودت در این فکری که وقتی مشتری هایم زیاد شد بانک اطلاعاتی درست می کنم باید عرض کنیم زهی خیال باطل.
این مطلب چه اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز
۴.۳۳
/
۵ تعداد رأی:
۶
💎 ۹ دهم ثروت در تجارت است💰
