سیاست های ابلاغی از سوی ریاست محترم آراد برای همه ما نوید بخش یک سال پر از رشد و شکوفاییست.
برای کسانی که همگام با سیاست های آراد پیش می روند سالی خواهد بود که افزایش حقوق را مشاهده می کنند، ارتقای جایگاه خواهند داشت، علم و دانششان افزایش خواهد یافت و حضورشان باعث اشتغال آفرینی سایر هموطنان خواهد گشت.
اگر شما جز کسانی بودید که حقوقتان کم شد یا جایگاهتان تنزل پیدا کرد معنیش فقط آنست که مدیران مجموعه شما را همگام با سیاست های آراد ندیدند.
مهمترین اصلی که در سال جدید از سوی ریاست محترم به تمام آرادی ها ابلاغ گردیده است حول ۴ محور می گردد که در سال جدید به شدت از سمت واحدهای مختلف در آراد مورد بررسی قرار می گیرد.
۱. همدلی و انس با آراد است.
کسانی که آراد را خوب نمی شناسند و حضور منظم در سایت ندارند یا مشارکت در نظرات نمی کنند.
در همایش ها و جلسات آموزشی گسترده ای که قرار است در سال جدید باشد نیستند.
اینها تنها یک معنا دارد و آن اینست که نمی خواهند یا نمی توانند با آراد انس بگیرند و این انس نگرفتن پیامدهای بدی را برای مجموعه به همراه خواهد داشت و همدلی و یکسویی مجموعه را با مشکل مواجه خواهد کرد.
این گروه را کمتر می بینی که به انگیزه بخشی به سایرین درباره آراد مشغول باشند یا با اخلاق خوبشان سایرین را به آراد بیاورند بلکه بیشتر در این فکرند که با بدگویی و بداخلاقی دیگران را از آراد دور نمایند.
نانشان را از آراد می خورند و خواسته و ناخواسته به پیکره مجموعه ضربه می زنند.
اینها دسته اولی هستند که باید به فکر کاری خارج از آراد باشند.
۲. تبعیت از دستورات و فرامین ابلاغیست.
کسانی هم هستند که خودسرانه کار می کنند.
درست در نظرشان همان است که خودشان آن را درست بدانند.
خودشان ولی امر خودشان هستند و تنها از دستورات خودشان پیروی می کنند.
وجود این چنین افرادی جوامع انسانی را تبدیل به جوامع حیوانی می کند و آراد شبیه جنگل به نظر می آید چرا که تنها جنگل است که در آن هر حیوانی با قانون خودش زندگی می کند تازه در همان جنگل هم حیوانات به سبب ترسی که دارند برخی قوانین را رعایت می کنند که این گروه رعایت نمی کنند.
این افراد با خودسری موجب سرد و بی انگیزه شدن مابقی نیروها می شوند و رشد مجموعه را با کندی همراه می سازند و این موضوعی نیست که آراد بتواند با آن کنار بیاید.
اینها نسبت به ابلاغیه ها و آموزش ها و نیز دستورالعمل های آراد مندرج در سایت و گروه های موجود سرسری عبور می کنند چون در دلشان قصد عمل کردنی را ندارند که بخواهند با دقت بخوانند.
اینها دسته دومی هستند که باید به فکر کار دیگری خارج از آراد باشند.
۳. خوشحال بودن و سرحال بودن از کار کردن در آراد است.
مجموعه آراد درصد زیادی از رضایتمندی نیروها را داراست و امکانات خوبی را از نظر مادی و معنوی به آرادی ها ارائه می دهد.
این امکانات در سال جدید بیشتر نیز خواهد شد ان شاالله.
اما با این وجود برخی هستند که سرحال نیستند خوشحال نیستند و گاه و بیگاه در حال نق زدن و غر زدن هستند و از سوی دیگر دیده می شود که خودشان نیز نواقص زیادی دارند و مدیران مافوق آنها نیز رضایتی از آنان ندارند.
این دسته که از سیاست های آراد راضی نیستند و میخواهند همین شیوه انرژی منفی بودنشان را در مجموعه گسترش دهند باعث کندی حرکت مجموعه می شوند.
این دسته ناراضی و ناخوشحال نیز باید در سال جاری به فکر کاری خارج از آراد باشند.
۴. کار جهاد گونه است.
کسانی که فقط به آراد در ساعت کاری می نگرند و فقط هم حقوق مالی و پول برایشان اهمیت دارد اینها نمی توانند رشد چندانی به مجموعه بدهند.
اکثر اینها در همان ساعت کاری که در مجموعه کار می کنند نیز کم کاری دارند.
آنگونه که باید خودشان را در ساعت کاری خسته نمی کنند.
چون برایشان سریع رفتن از آراد مهم است.
معلوم است که بیرون از آراد کارهای زیادی دارند پس طبیعتا خود را در ساعت کاری به کار زیاد نمی اندازند که خسته شوند چرا که بعد از آن کارها و قرارهایی دارند و اگر خسته باشند آن کارها و قرارها برایشان زیبا نمی شود.
اینها برایشان کار در آراد اولویت ندارد بلکه آراد فقط یک وسیله است تا آنها به بعد از آرادشان برسند.
آراد را فقط یک پول می بینند و تا آنجا که بتوانند دوست دارند از این مجموعه پول جدا کنند و تلاش چندانی نیز برای آراد نمی کنند.
اینها در طرح هایی که نیاز به کار در منزل است مشارکتی ندارند.
کمتر دیده می شود در منزل بر روی ضعف های خودشان در آراد فکر کنند.
یا تلاشی برای رفع نابلدی های کاری خود در خارج از ساعت کاری نمایند.
در آموزش هایی که بعد و قبل از ساعت کاری گذاشته می شود شرکت نکرده و کمکی به دانش بنیان تر شدن آراد نمی کنند.
در جلساتی که مدیرعامل محترم یا سایر مدیران در آراد می گذارند و بعضا بعد از ساعت کاریست اعتراض دارند و هیچگاه شرکت نمی کنند.
اگر مدیر مافوقشان از آنها بخواهد تا نیم ساعتی بیشتر بمانند و ضعف های امروز را جبران کنند یا کار پیش آمده ای را کمک نمایند به شدت ناراحت می شوند.
اینها نگاهشان به آراد شبیه یک مدرسه است که ساعتی می آیند و ساعتی می روند.
فرارشان از آراد بعد از ساعت کاری انسان را به یاد فرار بچه ها از مدرسه بعد از زنگ آخر می اندازد.
بعضی هایشان هم انسان را یاد فرار از زندان می اندازد.
این دسته نیز باید به فکر کاری خارج از آراد باشند.
کمی فکرمان را تغییر دهیم.
زمانی که انسان های خوبی هستند که می آیند و با آراد انس می گیرند و از دستورات و فرامین ابلاغی تبعیت می کنند و از بودن در آراد خوشحال و سرحالند و جهاد گونه نیز کار می کنند جای هیچ فکری برای آراد نمی مانند که این چهار دسته را در خود نگه دارد و رشد خودش را عقب بیندازد.
همه ما باید درک کنیم که هر چقدر کمتر رشد کنیم فقط پولمان نیست که کم می شود بلکه باید بفهمیم رشد کردن آراد یعنی اشتغال بیشتر برای کسانی که کار مناسبی نداشتند.
اگر بچه ای را یا همسری را به خاطر بیاوری که شوهرش با رشد آراد در اینجا استخدام شده و گره ای از گره هایش باز گردیده هیچگاه جز این چهار دسته نمی شوی.
اگر خانم سرپرست خانواده ای را به یاد بیاوری که شغلی گرفته و دردی از خانواده اش برداشته و از گناهی باز مانده هیچگاه جز این چهار دسته نمی شوی.
اگر جوانی را به یاد بیاوری که با داشتن شغل، ازدواج کرده هیچگاه جز این چهار دسته نمی شوی.
اگر دختری را به یاد بیاوری که با داشتن شغل، بار مالی اش را از دوش پدر پیرش برداشته جز این چهار گروه نمی شوی.
اگر بویی از انسان دوستی برده باشی رشد دادن جایی که به فکر رشد معیشت مردم است می شود خواب و خوراکت و هیچگاه جز این چهار دسته نمی شوی.
ابلاغیه واحد نظارت
به واحد نظارت ابلاغ جدی شده این چهار دسته را در آراد شناسایی نموده و تمدید قراردادهایشان را لغو نماید پس توصیه ما به این چهار دسته اینست که اگر می خواهند در آراد بمانند نوع نگاه و نوع کلام و نوع رفتارشان را اصلاح نمایند.