صادرات صدف های خوراکی یک تجارت تازه و نوین است که با پرورش صدف های خوراکی در حال انجام می باشد.
این نوع پروتئین آبزی بیشتر در کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد و بازار بسیار مساعدی در دیگر کشور ها دارد به همین دلیل پرورش و صادرات صدف های خوراکی روز به روز در حال پیشرفت می باشد.
صدف خوراکی دارای چه ویژگی هایی است
صدف خوراکی در زمره غذا های دریایی محسوب می شود که مصرف آنها در جامعه روبه گسترش است این ماده غذایی جزء سخت پوستان محسوب می شود و تولید و پرورش آن از تجارت های پر سود در دنیا به حساب می آید.
به دلیل مصرف این ماده غذایی در دنیا ذخایر صدف خوراکی و بسیاری از آبزیان به صورت طبیعی رو به کاهش است و به همین دلیل برای نگهداری از این موجودات نیاز به پرورش و حفاظت از آنها وجود دارد.
- بیشتر بخوانید: صدف خوراکی
صدف خوراکی ، موقعیت مناسبی در سبد غذایی انسان دارد و با توجه به رشد جمعیت و نیاز به تامین پروتئین حیوانی استفاده از این ماده غذایی نیز روبه افزایش می باشد.
این ماده غذایی سرشار از روی است که برای سلامت انسان بسیار مفید است و بر روی پوست و توانایی تولید مثل تاثیر می گذارد و همچنین بر روی حافظه اثرات مثبتی دارد.
پرورش صدف از کسب و کار های نوینی می باشد که بیشتر در مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان انجام می شود.
این کسب و کار به عنوان شغلی درآمد زا به حساب می آید و حتی صادرات صدف های خوراکی به عنوان یک تجارت شناخته شده است که می توان از طریق آن کسب درآمد نمود.
صادرات صدف های خوراکی تجارتی سود آور
صادرات صدف های خوراکی یک تجارت تازه و نوین است که با پرورش صدف های خوراکی در حال انجام می باشد. این نوع پروتئین آبزی بیشتر در کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد و بازار بسیار مساعدی در دیگر کشور ها دارد به همین دلیل پرورش و صادرات صدف های خوراکی روز به روز در حال پیشرفت می باشد. قبل از برنامه ریزی برای صادرات باید بازار هدف مشخص باشد و پرورش صدف های خوراکی که نیاز بازار است بررسی گردد.
کشورهای اروپایی و عربی از بازار هدف و مقصد صدف های بسته بندی شده در بازار ایران می باشد. صادرات صدف های خوراکی می تواند سود اقتصادی برای تولید کنندگان این گونه دریایی داشته باشد.
تقاضای بازار رشد بسیار چشمگیری داشته است. همانند بسیاری از تولیدات غذایی دریایی که امروزه سهم بالایی از صادرات را به خود اختصاص داده است و بخش مهمی از بازار را به عهده گرفته است.
پرورش صدفهای خوراکی و صادرات آن می تواند سهم بزرگی را برای تولید پروتئین و ارزآوری برای کشور داشته باشد. صدف خوراکی در زمره غذاها ی دریایی محسوب می شود که مصرف آنها در جامعه روبه گسترش است این ماده غذایی جزء سخت پوستان محسوب می شود و تولید و پرورش آن از تجارت های پر سود در دنیا به حساب می آید.
به دلیل مصرف این ماده غذایی در دنیا ذخایر صدف خوراکی و بسیاری از آبزیان به صورت طبیعی رو به کاهش است و به همین دلیل برای نگهداری از این موجودات نیاز به پرورش و حفاظت از آنها وجود دارد.
صدف خوراکی در موقعیت مناسبی در سبد غذایی انسان قرار دارد و با توجه به رشد جمعیت و نیاز به تامین پروتئین حیوانی استفاده از این ماده غذایی نیز روبه افزایش می باشد البته گوشت این سخت پوست برای مسلمانان حلال نیست و مصرف آن در ایران رواج ندارد و پرورش آن برای صادرات می باشد.
این ماده غذایی سرشار از روی است که برای سلامت انسان بسیار مفید است و بر روی پوست و توانایی تولید مثل تاثیر می گذارد و همچنین بر روی حافظه اثرات مثبتی دارد. پرورش صدف از کسب و کار های نوینی می باشد که بیشتر در مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان انجام می شود.
این کسب و کار به عنوان شغلی درآمد زا به حساب می آید و حتی صادرات صدف های خوراکی به عنوان یک تجارت شناخته شده است که می توان از طریق آن کسب درآمد نمود.
صادرات صدف های خوراکی تجارتی سود آور
صادرات صدف های خوراکی یک تجارت تازه و نوین است که با پرورش صدف های خوراکی در حال انجام می باشد.
این نوع پروتئین آبزی بیشتر در کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد و بازار بسیار مساعدی در دیگر کشور ها دارد به همین دلیل پرورش و صادرات صدف های خوراکی روز به روز در حال پیشرفت می باشد.
قبل از برنامه ریزی برای صادرات باید بازار هدف مشخص باشد و پرورش صدف های خوراکی که نیاز بازار است بررسی گردد. کشورهای اروپایی و عربی از بازار هدف و مقصد صدف های بسته بندی شده در بازار ایران می باشد.
صادرات صدف های خوراکی می تواند سود اقتصادی برای تولید کنندگان این گونه دریایی داشته باشد. تقاضای بازار رشد بسیار چشمگیری داشته است. همانند بسیاری از تولیدات غذایی دریایی که امروزه سهم بالایی از صادرات را به خود اختصاص داده است و بخش مهمی از بازار را به عهده گرفته است. پرورش صدفهای خوراکی و صادرات آن می تواند سهم بزرگی را برای تولید پروتئین و ارزآوری برای کشور داشته باشد.