قوانین تجارت الکترونیک در ایران
تجارت الکترونیک در ایران دارای قوانین و مراحل بسیاری است که در نتیجه ورود به آن بهترین عرصه برای پیشرفت فراهم می شود.
یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در رشد اقتصادی هر کشوری فعالیت های صادراتی است که در این زمینه، تجارت الکترونیک بهترین فرصت را فراهم ساخته است و می توان با بهره مندی از این محیط در بهترین شرایط اقدام به گسترش این فعالیت ها نمود.
در نتیجه ورود به فضای اینترنتی و قرار گرفتن در شاهراه اقتصادی گوگل، امکان معرفی محصول و خدمات به مشتریانی در نقاط مختلف جهان وجود دارد.
فصل اول قوانین تجارت الکترونیک در ایران به قلمرو و شمول قانون اشاره دارد و آن را به قواعدی تبدیل کرده که برای مبادله ایمن آسان اطلاعات در محیط الکترونیکی و سیستم های ارتباطی انجام می گیرد.
در این قوانین باید بسترهای تجارت الکترونیک موافق با رویه ایمن باشند و حفاظت از آن ها در برابر سواستفاده به حد معقولی تامین شود.
همچنین بستر ایجاد امضای الکترونیکی نیز فراهم شود، این امر در جهت کاهش رفت و آمد غیرضرور تاثیر زیادی دارد.
امضای الکترونیک باید دارای شرایطی باشد تا حائز مقبولیت واقع شود، باید منحصر به فرد باشد، هویت فرد را معلوم نماید، توسط شخص یا نماینده وی صورت پذیرد و اتصال آن به یک داده پیام به نحوی باشد که هر تغییری در آن قابل کشف باشد.
در این قانون، عقد از راه دور به ایجاب تعهدی بین تولید کننده یا فروشنده و مشتری برای معامله کالایی از راه دور اشاره دارد.
در این زمینه اطلاعاتی که فروشندگان کالا در تجارت به صورت الکترونیک باید در اختیار مشتری قرار دهند عبارتند از:
- مشخصات فنی و خصوصیات کاربردی کالا؛
- هویت تأمین کننده، نشانی و نام تجاری که با آن به فعالیت مشغول است؛
- شماره تلفن، پست الکترونیکی یا روش هایی موثر براری برقراری ارتباط مشتری با عرضه کننده؛
- مشخص نمودن هزینه هایی که مشتری باید بپردازد؛
- مدت زمانی که برای پیشنهاد ارائه شده معتبر است؛
- شرایط عقد مانند: نحوه اجرا و تحویل، نحوه پرداخت، خدمات پس از فروش، نحوه ارجاع یا فسخ.
ضمنا اگر مصرف کننده از حق مرجوع کردن کالای خود استفاده کند، تامین کننده موظف است بدون دریافت هیچ وجهی در اسرع وقت با استرداد عین مبلغ دریافتی مبادرت نماید.
همچنین طبق قانون زمانی که خرید انجام می شود و تامین کننده به دلیل عدم موجودی کالا قادر به اجرای تعهدات خود نیست، باید فورا عین مبلغ دریافتی را به مشتری بازگرداند.
اما اگر تامین کننده در حین معامله اعلام به جایگزین کردن کالایی مشابه در صورت اتمام موجودی کرده باشد، می تواند کالایی مشابه را به مشتری تحویل دهد.